Wednesday, December 30, 2009
Kartika, Where Are You?
Setelah melantun sana-sini, kes melibatkan seorang model bernama Kartika ini, masih belum tamat episodnya. Hairan juga bila memikirkannya. Bila hukuman sebat dijatuhkan, saya ditanya oleh wartawan NST. Saya kata ia di luar kebiasaan, agak keras bagi kesalahan kali pertama. Itu reaksi awal. Ramai yang tidak setuju kerana mereka beranggapan saya tidak menyokong pelaksanaan kesalahan hudud yang dihukum taazir di negara ini. saya bukan tidak menyokong hukuman ini dijatuhkan. Saya mahu lihat keberanian mahkamah syariah mempraktikkan hak dan otoriti mereka sehingga dilihat sebagai mahkamah yang berwibawa di negara ini. Bila kartika sendiri insaf dan bersedia untuk disebat, dah dibawa ke Penjara untuk dihukum, tak jadi pula di tengah-tengah jalan. Pihak NGO pula mengemukakan memorandum supaya Kartika dibebaskan. Pihak RTM juga buat forum membincangkannya dengan tujuan untuk memjelaskan kedudukan undang-undang dan kesalahannya di samping menolak hujah-hujah SIS pada malam itu. Saya juga dijemput menajdai ahli panel forum-forum pelajar di UM dan tempat awam bagi menjelaskan prosedur sebatan syariah. Letih rasanya memberikan sokongan moral kepada pihak mahkamah syariah. Sekarang ni, apa jadi? Agaknya ada pihak atasan yang lebih atas lagi daripada kuasa Ketua Hakim Syarie Pahang yang belum "merestui" hukuman ini dilaksanakan? Entahlah. Di mana pula pendirian Ketua Pengarah/Ketua Hakim Syarie JKSM dalam hal ini? Di manakah dan bilakah berakhirnya episod ini?
Mengajar Agama Tanpa Tauliah? What's New?
Selepas menarik nafas lega dengan selesainya perbicaraan kes Abdul Kahar "Rasul Melayu", mungkinkah pihak pendakwa syarie Selangor akan berpeluh pula menangani kes terhadap bekas Mufti Perlis yang dikenali kerana fahaman yang liberal dalam banyak perkara. Menarik untuk kita ikuti perkembangan ini. Di pihak pendakwa syarie, mereka hanya akan proceed dengan pendakwaan sesuatu kes jenayah syariah, sekiranya fail siasatan telah ada di meja mereka dikira lengkap. Selepas diteliti, mereka berpuas hati dan ada kes untuk didakwa,barulah pertuduhan dibuat di mahkamah syariah. Dalam kes Dr Asri kini, nampaknya siasatan telah selesai, justeru diputuskan ada kes untuk didakwa. Itulah yang menyebabkan tertuduh diheret ke mahkamah. Justeru, kita hendaklah berlapang dada dan tunggu dan lihat sahaja apakah hasil siasatan yang akan dikemukakan kepada pihak pendakwa dalam perbicaraan yang akan berlangsung pada tahun 2010 nanti.
Kesalahan yang dipertuduhakn iaitu mengajar agama tanpa tauliah, merupakan salah satu daripada kesalahan jenayah syariah di dalam undang-undang jenayah syariah di setiap neegri di negara kita ini. Bermakna kesahan undang-undang itu tidak boleh lagi dipertikaikan. Ia pun bukannya baru wujud sehari dua ini, dah lama beriktikaf di dalam akta/enakmen kesalahan jenayah syariah, cuma jarang-jarang digunakan. Survei yang saya lakukan di mahkamah syariah mendapati amat jarang sekali kes sebegini dibawa ke mahkamah syariah. Ini bukan bermakna tiada insiden berkenaan, tetapi mungkin bagi maksud kesalahan , tidak cukup elemen yang diperlukan, justeru tidak cukup "merit" untuk dikemukakan pendakwaan. Itulah keadilan namanya.
Saya juga suka menjelaskan (oleh kerana tertuduh dalam kes di atas begitu lantang bercakap sesedap mulut dan mempersoalkan otoriti undang-undang yang ada), bahawa bagi maksud kesalahan, kita kena faham apakah elemen-elemen di bawah kesalahan mengajar agama tanpa tauliah.
Seksyen 14 Enakmen Jenayah Syariah Selangor 1995 memperuntukkan seperti berikut:
(1) Mana-mana orang yang mengajar atau mengaku menajar apa-apa perkara berhubungan dengan Agama Islam tanpa tauliah yang diberikan di bawah seksyen 79(3) Enakmen Pentadbiran adalah melakukan suatu kesalahan dan apabila disabitkan boleh didenda tidak melebihi RM3000 atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi 2 tahun atau kedua-duanya.
(2) Subseksyen (1) tidak terpakai bagi seseorang yang mengajar atau mengaku mengajar apa-apa perkara yang berhubungan dengan Agama Islam dikediamannya sendiri dengan kehadiran anggota keluarganya sendiri.
Perbuatan "mengajar" di sini, bukanlah seperti menjadi ahli panel dalam forum perdana. Dalam konteks ini permit dan kelulusan diperlukan. Mengajar di sini bermakna memberi pengajaran berbentuk kuliah, ceramah di tempat yang dikira sebagai tempat awam dan terbuka. Kalau seorang ketua keluarga buat tazkirah selepas sembahyang/usrah di dalam rumah untuk ahli keluarga sahaja, ini tidak menjadi kesalahan.
Justeru, kalau nak mengajar mengucap orang yang sedang nazak, tu, tak perlulah tauliah sepertimana yang disiniskan oleh bekas Mufti tu. Kolot jugak contoh yang diutarakannya. Takkanlah undang-undang kita ni sampai macam tu sekali. Beliau juga mendakwa undang-undang ini menyekat kebebasan bersuara. Bila pula sesuatu kebebasan itu bersifat mutlak dan "boleh belaka"? Kebebasan apa sekalipun yang ada di dunia ini, tidak ada suatu pun yang mutlak. Sesetengah orang mungkin hanya faham fiqah iaitu tentang hukum sesuatu perkara, tetapi memahami fiqh semata-mata (hukum) tanpa memahami siasah syariyyah pun tak bermakna juga. Betul sabda Nabi yang bermaksud: "Sampaikanlah (pengajaran) daripada aku walaupun sepotong ayat". Ini boleh difahami dalam konteks umum. Kalau memahami fiqh sahaja (contoh mengajar agama tu satu kewajipan dalam konteks kini), tapi kita tidak kawal kelayakan dan latarbelakang mereka, nescaya sesiapa sahaja akan bebas mengajar entah apa-apa serta memperalatkan agama untuk tujuan mendapatkan nama dan wang. Sama juga dalam bab nikah, baik nikah pertama atau poligami. Ada bapa yang ghairah nak menikahkan anak daranya dengan seorang "alim", justeru, terus dinikahkah sendiri di rumahnya. Walaupun nikah tu sah sebab ada wali dan cukup semua syarat, tetapi bersalahan dengan undang-undang yg ada.Kalau tidak didaftarkan, macamana nak ada bukti yang seseorang itu isteri atau suami seseorang. Jadi itulah siasahnya dalam mentadbir urusan duniawi. Sesetengah orang kita tidak faham. Asalkan dari segi hukum sah, cukuplah.Kalaulah begini simple tanpa ada pentadbiran undang-undang Islam dalam semua bab, entah-entah lelaki alim tadi pergi bernikah dengan empat orang wanita dalam tempoh empat malam. Lepas tu bila berkenan dengan yang kelima, dia ceraikan yang pertama. Jadi, siapa yang nak kawal kemudaratan yang berlaku selepas itu?
Mungkin mendakwa seorang bekas Mufti seperti dalam kes ini adalah satu contoh kes yang ekstrim, sebab sebelum ni yang kena dakwa dengan kesalahan ini ialah mereka yang "biasa-biasa" sahaja, walaubagaimanapun, kita tunggu dan lihat sahaja keputusan kes ini.
Kesalahan yang dipertuduhakn iaitu mengajar agama tanpa tauliah, merupakan salah satu daripada kesalahan jenayah syariah di dalam undang-undang jenayah syariah di setiap neegri di negara kita ini. Bermakna kesahan undang-undang itu tidak boleh lagi dipertikaikan. Ia pun bukannya baru wujud sehari dua ini, dah lama beriktikaf di dalam akta/enakmen kesalahan jenayah syariah, cuma jarang-jarang digunakan. Survei yang saya lakukan di mahkamah syariah mendapati amat jarang sekali kes sebegini dibawa ke mahkamah syariah. Ini bukan bermakna tiada insiden berkenaan, tetapi mungkin bagi maksud kesalahan , tidak cukup elemen yang diperlukan, justeru tidak cukup "merit" untuk dikemukakan pendakwaan. Itulah keadilan namanya.
Saya juga suka menjelaskan (oleh kerana tertuduh dalam kes di atas begitu lantang bercakap sesedap mulut dan mempersoalkan otoriti undang-undang yang ada), bahawa bagi maksud kesalahan, kita kena faham apakah elemen-elemen di bawah kesalahan mengajar agama tanpa tauliah.
Seksyen 14 Enakmen Jenayah Syariah Selangor 1995 memperuntukkan seperti berikut:
(1) Mana-mana orang yang mengajar atau mengaku menajar apa-apa perkara berhubungan dengan Agama Islam tanpa tauliah yang diberikan di bawah seksyen 79(3) Enakmen Pentadbiran adalah melakukan suatu kesalahan dan apabila disabitkan boleh didenda tidak melebihi RM3000 atau dipenjarakan selama tempoh tidak melebihi 2 tahun atau kedua-duanya.
(2) Subseksyen (1) tidak terpakai bagi seseorang yang mengajar atau mengaku mengajar apa-apa perkara yang berhubungan dengan Agama Islam dikediamannya sendiri dengan kehadiran anggota keluarganya sendiri.
Perbuatan "mengajar" di sini, bukanlah seperti menjadi ahli panel dalam forum perdana. Dalam konteks ini permit dan kelulusan diperlukan. Mengajar di sini bermakna memberi pengajaran berbentuk kuliah, ceramah di tempat yang dikira sebagai tempat awam dan terbuka. Kalau seorang ketua keluarga buat tazkirah selepas sembahyang/usrah di dalam rumah untuk ahli keluarga sahaja, ini tidak menjadi kesalahan.
Justeru, kalau nak mengajar mengucap orang yang sedang nazak, tu, tak perlulah tauliah sepertimana yang disiniskan oleh bekas Mufti tu. Kolot jugak contoh yang diutarakannya. Takkanlah undang-undang kita ni sampai macam tu sekali. Beliau juga mendakwa undang-undang ini menyekat kebebasan bersuara. Bila pula sesuatu kebebasan itu bersifat mutlak dan "boleh belaka"? Kebebasan apa sekalipun yang ada di dunia ini, tidak ada suatu pun yang mutlak. Sesetengah orang mungkin hanya faham fiqah iaitu tentang hukum sesuatu perkara, tetapi memahami fiqh semata-mata (hukum) tanpa memahami siasah syariyyah pun tak bermakna juga. Betul sabda Nabi yang bermaksud: "Sampaikanlah (pengajaran) daripada aku walaupun sepotong ayat". Ini boleh difahami dalam konteks umum. Kalau memahami fiqh sahaja (contoh mengajar agama tu satu kewajipan dalam konteks kini), tapi kita tidak kawal kelayakan dan latarbelakang mereka, nescaya sesiapa sahaja akan bebas mengajar entah apa-apa serta memperalatkan agama untuk tujuan mendapatkan nama dan wang. Sama juga dalam bab nikah, baik nikah pertama atau poligami. Ada bapa yang ghairah nak menikahkan anak daranya dengan seorang "alim", justeru, terus dinikahkah sendiri di rumahnya. Walaupun nikah tu sah sebab ada wali dan cukup semua syarat, tetapi bersalahan dengan undang-undang yg ada.Kalau tidak didaftarkan, macamana nak ada bukti yang seseorang itu isteri atau suami seseorang. Jadi itulah siasahnya dalam mentadbir urusan duniawi. Sesetengah orang kita tidak faham. Asalkan dari segi hukum sah, cukuplah.Kalaulah begini simple tanpa ada pentadbiran undang-undang Islam dalam semua bab, entah-entah lelaki alim tadi pergi bernikah dengan empat orang wanita dalam tempoh empat malam. Lepas tu bila berkenan dengan yang kelima, dia ceraikan yang pertama. Jadi, siapa yang nak kawal kemudaratan yang berlaku selepas itu?
Mungkin mendakwa seorang bekas Mufti seperti dalam kes ini adalah satu contoh kes yang ekstrim, sebab sebelum ni yang kena dakwa dengan kesalahan ini ialah mereka yang "biasa-biasa" sahaja, walaubagaimanapun, kita tunggu dan lihat sahaja keputusan kes ini.
Monday, October 26, 2009
Hari Raya Open House
Every weekend since everybody came back from kampung in this October, there is "rumah terbuka" (a.k.a open house where everybody is invited to celebrate). Either you go to other people's house or friends and relatives plan a convoy to your house. I don't actually organise an open house, but I was quite busy during weekends entertaining cousins and relatives, as well as going to friends' house. Pictured here is my sister in law, Mdm Asiah and her family coming all the way from Alor Setar, coincident with her eldest daughter, Asmak Madihah's convocation at IIUM. 
Also my dear cousins from Seremban, Shah Alam and Bangi with the troop of children. Imagine hoy joyful it was to have those little kids concurring the house, running here and there and enjoy the swing at the back. Plus my 6 bambinos.... you can just imagine. My mum always says that no matter what, kids alsways bring joy to older people. The only thing is Mum, the headache goes to the mother, no one else.
Last weekend , I went to Ilmuwan Jordan gathering held at Bukit Indah Mosque in Ampang. It was my mere zindage's puak and clan of graduands from Jordan. Beriyani Gam was good and hopefully next year they gather again. I brought together Harith, Alia and Hanif to the gathering and we spent time there up till 2.30p.m and dispersed after Zuhr prayer.
Wednesday, October 21, 2009
Me, The Director of ICRIL 09
+051.jpg)
+047.jpg)
ICRIL 09 has been organised by Shariah and Law Department, UM and I was made the Director. The two-day seminar took place on 15th and 16th July 2009 and we were so proud that it was the first international conference ever organised by a department under Academy of Islamic Studies. What more, it was our first "baby". The theme, Explotring Challenges and Prospects in the 21st Century has attracted the attention of 97 presenters from countries like Australia, USA, Japan, Indonesia, Brunei, Singapore, Bangladesh, Nigeria and many more. About 133 papers have been presented ranging under the various themes like Methodology of research, ismlamic banking and finance, Islamic legal education and pedagogy, sharih court procedures and practice and so on. Chief Syarie Judge Tan Sri Ibrahim Lembut launched ICRIL09 in the morning. At night we were retreated to a welcoming dinner at KK12. Now, I am left with the bundle of working papers to be reviewed and finally to be published as books as a waited rsult of ICRIL 09. All I have to do is just sit down and do it, but WHEN?
Monday, October 19, 2009
My sweet cuppycake, Nadia Hannani
This is my second child, Nadia. Pictured here with her convocation attire in 2006 when she was 6 years old. Now she is nine. Very active and love swimming. Very shy on the other hand. Whenever guest comes to our house, she will hibernte herself in her room and will not come out no matter what. I think she is just like me when I was her age!Aliyah Hannani, my darling daughter
I have six kids altogether and insyallah will tell everything about them. One by one.For a start, first posting, Alia. My sweetest daughter, the fifth child. She is 4 years old now. Very fashionable and selective with whatever she wants to wear, eat or play with. She loves Dora, her cousin Diego and the pet monkey. Of course Barbie dolls. She manages to have a lots of Barbies, inherited from her older sister, Nadia, my beautiful second child.
Forum Isu Sebat kartika: Adakah Relevan?
On 16th September. I was invited to be one of the panelist for a forum organised by the students' society in University of Malaya. The topic is on the Issue of Whipping kartika: Is it Relevant?". I was glad that they organised this forum because from the feedback, it seems that many are not aware of the fact that the shariah whipping is totally different from the civil "brutal" whipping they come to know about. I shall elaborate on this matter soon, but perhaps the article about whipping below during the last posting can shed some light on the matter
Article in Milenia Muslim, October 2009
Memahami Undang-Undang dan Hukuman Jenayah Syariah
Dr. Siti Zubaidah Ismail
Jabatan Syariah dan Undang-Undang
Akademi Pengajian Islam
Universiti Malaya
Undang-Undang jenayah syariah dalam bentuk sedia ada di negara kita ini tidak pernah terlepas daripada berhadapan dengan pelbagai kontroversi dan polemik. Setelah dikanunkan lebih 25 tahun lalu, peruntukan undang-undang jenayah sering menarik perhatian, bukan sahaja di kalangan pengkaji dan ahli akademik, malah orang awam juga turut menaruh minat untuk mengetahui perihal kesalahan yang diperuntukkan. Umumnya kesalahan jenayah syariah yang ada lebih banyak diwarnai oleh beberapa kesalahan yang popular dalam masyarakat seperti khalwat. Bila menyebut kesalahan jenayah syariah, ramai yang hanya tahu tentang kesalahan khalwat dan tidak yang lain. Ini mungkin disebabkan berita mengenainya sering mendapat liputan di dada akhbar tempatan, lebih-lebih lagi apabila ia membabitkan golongan yang dikenali ramai.
Undang-undang utama yang mengandungi peruntukan kesalahan jenayah syariah ialah enakmen kesalahan jenayah syariah negeri-negeri. Di Wilayah Persekutuan, ia dikenali sebagai Akta Kesalahan Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997. Secara amnya terdapat empat kategori kesalahan. Pertama ialah kelompok kesalahan berkaitan akidah seperti mengaku diri sebagai Nabi, Imam Mahdi, mengajar ajaran salah, melakukan pemujaan terhadap benda selain dari Allah dan sebagainya. Kategori yang kedua membabitkan kesalahan yang berkaitan dengan kesucian Islam dan institusi Islam. Kesalahan-kesalahannya adalah seperti menghina agama, mencela ayat al-Quran dan hadith, mengingkari pihak berkuasa agama, meminum minuman yang memabukkan, tidak menghormati Ramadan dan pelbagai lagi. Kategori yang ketiga ialah berkaitan tatasusila. Kesalahan di bawah kategori ini adalah yang paling banyak dibicarakan di mahkamah syariah. Kesalahan berkaitan tatasusila dan moral ini adalah seperti khalwat, berkelakuan tidak sopan di khalayak awam, berlagak seperti lelaki atau perempuan di tempat awam untuk tujuan tidak mermoral, melacurkan diri, menjadi ibu atau bapak ayam dan sebagainya. Tugas menguatkuasakan undang-undang ini diserahkan kepada Bahagian Penguatkuasaan yang merupakan salah satu bahagian di bawah jabatan agama Islam negeri. Dalam melaksanakan operasi dan siasatan, kerjasama juga diperolehi daripada agensi kerajaan yang lain seperti Polis DiRaja Malaysia dan Jabatan Imigresen terutama apabila membabitkan kes orang asing dan menangani suspek yang bersenjata api dan sebagainya. Sepertimana PDRM, pihak penguatkuasa agama juga perlu menjalankan siasatan dan kertas siasatan yang lengkap akan diserahkan kepada Bahagian Pendakwaan untuk diambil tindakan seterusnya iaitu dengan mengemukakan pendakwaan di Mahkamah Syariah. Mahkamah Syariahlah yang akan membicarakan kesalahan yang disyakki itu berdasarkan bidangkuasa dan hierarki yang ditetapkan.
Dari segi masyarakat pula, kesedaran mesti ada bahawa sebagai rakyat, mereka perlu patuh kepada undang-undang negara. Bagi masyarakat Islam pula, mereka juga adalah terikat dengan undang-undang Islam yang ada. Justeru, tidak boleh dipertikaikan kenapa mereka perlu patuh kepada undang-undang Islam sedangkan masyarakat bukan Islam tidak perlu berbuat demikian.
Rentetan dari pertikaian yang ditonjolkan oleh segelintir masyarakat ini, maka tidak hairanlah jika kita sering mendapati undang-undang jenayah syariah ini mendapat perhatian untuk diperdebat dan dipersoalkan. Antara aspek yang sering ditimbulkan ialah aspek kedudukan undang-undang itu yang dituduh mencampuri urusan peribadi dan seterusnya bertentangan dengan hak asasi manusia. Ia timbul akibat daripada adanya peruntukan kesalahan moral dan sebagainya. Apabila penguatkuasa agama menahan pelakon, penyanyi atau sesiapa sahaja kerana disyakki berkelakuan tidak sopan di khalayak awam dengan berkelakuan tidak senonoh, berpakaian menjolok mata, minum arak dan mabuk, penahanan untuk siasatan itu adalah sesuatu yang sah di sisi undang-undang. Berpakaian singkat, jarang serta tidak memakai pakaian dalam mungkin boleh diterima di Barat sebagai perkara biasa, tetapi apabila ia berlaku di kalangan masyarakat Islam di dalam suasana yang boleh menggalakkan maksiat dan membahayakan diri sendiri seperti di kelab hiburan dan tempat-tempat lain yang seumpama dengannya, maka ia wajar diambil tindakan. Kelakuan tidak senonoh lazimnya membabitkan perbuatan bercium dan berpeluk di khalayak awam. Jika semua ini harus dibenarkan atas nama kebebasan asasi, sudah tentu akan rosak dan binasalah moral sesebuah masyarakat.
Terdapat juga usaha mencabar kesahan undang-undang jenayah syariah sebagaimana yang dikemukakan oleh seorang yang mendakwa dirinya sebagai Rasul Melayu dalam kes Abdul Kahar bin Ahmad lwn. Kerajaan Negeri Selangor, Kerajaan Malaysia dan SL([2008] 4 CLJ 309). Dalam kes ini, pemohon (Abdul Kahar Ahmad) mencabar kesahan kesalahan di bawah undang-undang jenayah syariah yang akan digunakan terhadapnya. Perbuatan mendakwa dirinya sebagai ”Rasul Melayu” merupakan satu kesalahan dibawah Seksyen 6 Enakmen Kesalahan Jenayah Syariah Selangor 1995. Beliau berhujah bahawa memandangkan undang-undang jenayah adalah pada keseluruhannya terletak di bawah bidangkuasa Persekutuan, maka enakmen terbabit adalah tidak sah. Hakim Mahkamah Persekutuan Abdul Hamid Mohamad, KHN (ketika itu) menekankan bahawa Negeri mempunyai kuasa untuk menggubal undang-undang dan seterusnya mengenakan hukuman terhadap apa jua kesalahan yang bertentangan dengan rukun Islam. Kuasa ini adalah berdasarkan kepada Senarai Dua Perlembagaan Persekutuan.
Tidak kurang juga yang mengaku sebagai bukan Islam untuk mengelak daripada dikenakan sebarang tindakan di mahkamah syariah. Ini sebagaimana yang berlaku dalam kes Kamariah Ali dan Lain-Lain lwn.Kerajaan Negeri Kelantan, Malaysia dan Satu Lagi ([2002] 3 MLJ 657) yang mendakwa diri mereka sebagai bukan Islam dan oleh itu, tidak tertakluk kepada hukuman dan perintah Mahkamah Syariah yang terdahulu yang telah menjatuhkan hukuman ke atas mereka. Dalam kes ini diputuskan, antara lain, bahawa seseorang adalah masih dikira sebagai orang Islam- walau apa sekalipun dakwaannya – sehinggalah diputuskan sebagai bukan Islam oleh Mahkamah Syariah.
Isu pengkid dan tomboy juga menarik perhatian masyarakat sedikit masa lalu, apabila Muzakarah Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan mengumumkan keputusan mesyuarat mereka bahawa pengkid adalah haram di sisi Islam. Di dalam undang-undang jenayah syariah masa kini, peruntukan yang telah sedia ada ialah kesalahan apabila seorang lelaki berlagak seperti perempuan (pondan dan maknyah), bukan sebaliknya. Justeru, jika perlakuan pengkid yang berorientasikan seksual yang hendak dihalang, maka undang-undang perlu jelas mengenainya sebelum boleh dilaksanakan. Di samping itu definisi pengkid dan tomboy juga hendaklah jelas agar masyarakat mengerti perihal ini.
Kesalahan minum arak di Pahang baru-baru ini juga mencetuskan kontroversi apabila Hakim Mahkamah Tinggi Kuantan mengenakan hukuman maksimum ke atas seorang wanita yang mengaku minum arak jenama Tiger Beer, satu kesalahan di bawah Seksyen 136 Enakmen Pentadbiran Ugama Islam dan Adat Resam Melayu Pahang 1982 (Pindaan) 1987. Beliau bagaimanapun menunjukkan teladan yang baik dengan akur kepada keputusan mahkamah serta menyuarakan rasa insaf dan serik di atas kealpaannya hingga melakukan perbuatan terkutuk itu. Barangkali kesedaran ini didorong oleh pengetahuan bahawa jika di mahkamah Allah, beliau mungkin disebat sehingga 40 kali kerana melanggar had (j. hudud) Allah. Jelas kepada kita bahawa walaupun Islam mendapat tempat di dalam masyarakat, namun pelbagai cabaran dihadapi dalam melaksanakan undang-undang jenayah syariah ini.
Dr. Siti Zubaidah Ismail
Jabatan Syariah dan Undang-Undang
Akademi Pengajian Islam
Universiti Malaya
Undang-Undang jenayah syariah dalam bentuk sedia ada di negara kita ini tidak pernah terlepas daripada berhadapan dengan pelbagai kontroversi dan polemik. Setelah dikanunkan lebih 25 tahun lalu, peruntukan undang-undang jenayah sering menarik perhatian, bukan sahaja di kalangan pengkaji dan ahli akademik, malah orang awam juga turut menaruh minat untuk mengetahui perihal kesalahan yang diperuntukkan. Umumnya kesalahan jenayah syariah yang ada lebih banyak diwarnai oleh beberapa kesalahan yang popular dalam masyarakat seperti khalwat. Bila menyebut kesalahan jenayah syariah, ramai yang hanya tahu tentang kesalahan khalwat dan tidak yang lain. Ini mungkin disebabkan berita mengenainya sering mendapat liputan di dada akhbar tempatan, lebih-lebih lagi apabila ia membabitkan golongan yang dikenali ramai.
Undang-undang utama yang mengandungi peruntukan kesalahan jenayah syariah ialah enakmen kesalahan jenayah syariah negeri-negeri. Di Wilayah Persekutuan, ia dikenali sebagai Akta Kesalahan Jenayah Syariah (Wilayah-Wilayah Persekutuan) 1997. Secara amnya terdapat empat kategori kesalahan. Pertama ialah kelompok kesalahan berkaitan akidah seperti mengaku diri sebagai Nabi, Imam Mahdi, mengajar ajaran salah, melakukan pemujaan terhadap benda selain dari Allah dan sebagainya. Kategori yang kedua membabitkan kesalahan yang berkaitan dengan kesucian Islam dan institusi Islam. Kesalahan-kesalahannya adalah seperti menghina agama, mencela ayat al-Quran dan hadith, mengingkari pihak berkuasa agama, meminum minuman yang memabukkan, tidak menghormati Ramadan dan pelbagai lagi. Kategori yang ketiga ialah berkaitan tatasusila. Kesalahan di bawah kategori ini adalah yang paling banyak dibicarakan di mahkamah syariah. Kesalahan berkaitan tatasusila dan moral ini adalah seperti khalwat, berkelakuan tidak sopan di khalayak awam, berlagak seperti lelaki atau perempuan di tempat awam untuk tujuan tidak mermoral, melacurkan diri, menjadi ibu atau bapak ayam dan sebagainya. Tugas menguatkuasakan undang-undang ini diserahkan kepada Bahagian Penguatkuasaan yang merupakan salah satu bahagian di bawah jabatan agama Islam negeri. Dalam melaksanakan operasi dan siasatan, kerjasama juga diperolehi daripada agensi kerajaan yang lain seperti Polis DiRaja Malaysia dan Jabatan Imigresen terutama apabila membabitkan kes orang asing dan menangani suspek yang bersenjata api dan sebagainya. Sepertimana PDRM, pihak penguatkuasa agama juga perlu menjalankan siasatan dan kertas siasatan yang lengkap akan diserahkan kepada Bahagian Pendakwaan untuk diambil tindakan seterusnya iaitu dengan mengemukakan pendakwaan di Mahkamah Syariah. Mahkamah Syariahlah yang akan membicarakan kesalahan yang disyakki itu berdasarkan bidangkuasa dan hierarki yang ditetapkan.
Dari segi masyarakat pula, kesedaran mesti ada bahawa sebagai rakyat, mereka perlu patuh kepada undang-undang negara. Bagi masyarakat Islam pula, mereka juga adalah terikat dengan undang-undang Islam yang ada. Justeru, tidak boleh dipertikaikan kenapa mereka perlu patuh kepada undang-undang Islam sedangkan masyarakat bukan Islam tidak perlu berbuat demikian.
Rentetan dari pertikaian yang ditonjolkan oleh segelintir masyarakat ini, maka tidak hairanlah jika kita sering mendapati undang-undang jenayah syariah ini mendapat perhatian untuk diperdebat dan dipersoalkan. Antara aspek yang sering ditimbulkan ialah aspek kedudukan undang-undang itu yang dituduh mencampuri urusan peribadi dan seterusnya bertentangan dengan hak asasi manusia. Ia timbul akibat daripada adanya peruntukan kesalahan moral dan sebagainya. Apabila penguatkuasa agama menahan pelakon, penyanyi atau sesiapa sahaja kerana disyakki berkelakuan tidak sopan di khalayak awam dengan berkelakuan tidak senonoh, berpakaian menjolok mata, minum arak dan mabuk, penahanan untuk siasatan itu adalah sesuatu yang sah di sisi undang-undang. Berpakaian singkat, jarang serta tidak memakai pakaian dalam mungkin boleh diterima di Barat sebagai perkara biasa, tetapi apabila ia berlaku di kalangan masyarakat Islam di dalam suasana yang boleh menggalakkan maksiat dan membahayakan diri sendiri seperti di kelab hiburan dan tempat-tempat lain yang seumpama dengannya, maka ia wajar diambil tindakan. Kelakuan tidak senonoh lazimnya membabitkan perbuatan bercium dan berpeluk di khalayak awam. Jika semua ini harus dibenarkan atas nama kebebasan asasi, sudah tentu akan rosak dan binasalah moral sesebuah masyarakat.
Terdapat juga usaha mencabar kesahan undang-undang jenayah syariah sebagaimana yang dikemukakan oleh seorang yang mendakwa dirinya sebagai Rasul Melayu dalam kes Abdul Kahar bin Ahmad lwn. Kerajaan Negeri Selangor, Kerajaan Malaysia dan SL([2008] 4 CLJ 309). Dalam kes ini, pemohon (Abdul Kahar Ahmad) mencabar kesahan kesalahan di bawah undang-undang jenayah syariah yang akan digunakan terhadapnya. Perbuatan mendakwa dirinya sebagai ”Rasul Melayu” merupakan satu kesalahan dibawah Seksyen 6 Enakmen Kesalahan Jenayah Syariah Selangor 1995. Beliau berhujah bahawa memandangkan undang-undang jenayah adalah pada keseluruhannya terletak di bawah bidangkuasa Persekutuan, maka enakmen terbabit adalah tidak sah. Hakim Mahkamah Persekutuan Abdul Hamid Mohamad, KHN (ketika itu) menekankan bahawa Negeri mempunyai kuasa untuk menggubal undang-undang dan seterusnya mengenakan hukuman terhadap apa jua kesalahan yang bertentangan dengan rukun Islam. Kuasa ini adalah berdasarkan kepada Senarai Dua Perlembagaan Persekutuan.
Tidak kurang juga yang mengaku sebagai bukan Islam untuk mengelak daripada dikenakan sebarang tindakan di mahkamah syariah. Ini sebagaimana yang berlaku dalam kes Kamariah Ali dan Lain-Lain lwn.Kerajaan Negeri Kelantan, Malaysia dan Satu Lagi ([2002] 3 MLJ 657) yang mendakwa diri mereka sebagai bukan Islam dan oleh itu, tidak tertakluk kepada hukuman dan perintah Mahkamah Syariah yang terdahulu yang telah menjatuhkan hukuman ke atas mereka. Dalam kes ini diputuskan, antara lain, bahawa seseorang adalah masih dikira sebagai orang Islam- walau apa sekalipun dakwaannya – sehinggalah diputuskan sebagai bukan Islam oleh Mahkamah Syariah.
Isu pengkid dan tomboy juga menarik perhatian masyarakat sedikit masa lalu, apabila Muzakarah Jawatankuasa Fatwa Kebangsaan mengumumkan keputusan mesyuarat mereka bahawa pengkid adalah haram di sisi Islam. Di dalam undang-undang jenayah syariah masa kini, peruntukan yang telah sedia ada ialah kesalahan apabila seorang lelaki berlagak seperti perempuan (pondan dan maknyah), bukan sebaliknya. Justeru, jika perlakuan pengkid yang berorientasikan seksual yang hendak dihalang, maka undang-undang perlu jelas mengenainya sebelum boleh dilaksanakan. Di samping itu definisi pengkid dan tomboy juga hendaklah jelas agar masyarakat mengerti perihal ini.
Kesalahan minum arak di Pahang baru-baru ini juga mencetuskan kontroversi apabila Hakim Mahkamah Tinggi Kuantan mengenakan hukuman maksimum ke atas seorang wanita yang mengaku minum arak jenama Tiger Beer, satu kesalahan di bawah Seksyen 136 Enakmen Pentadbiran Ugama Islam dan Adat Resam Melayu Pahang 1982 (Pindaan) 1987. Beliau bagaimanapun menunjukkan teladan yang baik dengan akur kepada keputusan mahkamah serta menyuarakan rasa insaf dan serik di atas kealpaannya hingga melakukan perbuatan terkutuk itu. Barangkali kesedaran ini didorong oleh pengetahuan bahawa jika di mahkamah Allah, beliau mungkin disebat sehingga 40 kali kerana melanggar had (j. hudud) Allah. Jelas kepada kita bahawa walaupun Islam mendapat tempat di dalam masyarakat, namun pelbagai cabaran dihadapi dalam melaksanakan undang-undang jenayah syariah ini.
The Kahar "Malay Prophet" Trial
Throughout this month of October, my students and I were flocking the Shariah High Court in Shah Alam, following the trial of Abdul Kahar Ahmad, a.k.a the Malay Prophet (Rasul Melayu). he pleaded guilty during the first proceeding on the 24th September. On 2nd of October, his lawyer, Zulkifli Yong and Azmi Rais submitted the mitigation plea. and the aggravation plea was submitted by the prosecution team on the 7th of October. The decision will be delivered on the 21st of October by His Lordship Abu Zaky Mohamad at 10.00 a.m. We shall wait to see what is the outcome of this case. Is it going to be the end or just the beginning. Mind you, his followers have already declared that the guilty plea does not mean that they are losing, just a strategy for reduction of punishment. We shall see...
Thursday, August 27, 2009
Kartika Sari Dewi and Whipping Sentence in Shariah Court
The decision made by the Kuantan Shariah Court on a part-time model who pleaded guilty of drinking liquour 2 years ago has stirred some controversies. The daily newspaper keep on airing opinions from minister to academics, lawyers and public alike but none of these opinions are based on their understanding of the law as well as religion. Some like Tun Mahathir questiones its legality. My dear Tun, of course it is lawful and constitutional. But I want to give my benefit of the doubt to His Lordship the Chief Syarie Judge of Terengganu who was quoted as saying that the decision is ultra vires and that Kartika can sue the Shariah Court. Knowing his background, I really wish that what appeared on the newspaper was not what he really said to the reporter. I don’t deny another quarter’s opinion and support for shariah court who urged the public to respect the decision of the judge. Even though the decision was seen as quite harsh, the benefit of this decision cannot be denied from several points of view. One: The publicity given to the case will highlight the offence so that the public are aware that it is an offence under shariah criminal law. What more, the whipping sentence in mandatory in two states that is Kelantan and Pahang. Two: the long overdue preparation and mechanism to implement the whipping sentence will soon be resolved. Until now, Kelantan is the only state in Malaysia that implement the whipping sentence for shariah offenders, particularly for those found guilty of drinking liquour and performing illegitimate sex. Other states are seen as quite reluctant to do so. I think the Home Minister need not look far, what more to exaggerate the matter. He and his batalion will only need to go the Pengkalan Chepa Prison Department in Kota Bharu to learn how the whipping is conducted. I was there once during my research and the prison warder demonstrated to me how it was carried out and how DIFFERENT it is from the civil method of whipping. I explained the difference between the two in my articles previously:
1. Siti Zubaidah Ismail, "Pengalaman Negeri Kelantan Dalam Melaksanakan Hukuman Sebat Rotan Terhadap Kesalahan Jenayah Syariah" (The Kelantan Experience in Implementing the Whipping Sentence for Shariah Criminal Offences) JURNAL SYARIAH, 12:1 [2004] 101-110
1. Siti Zubaidah Ismail, "Pengalaman Negeri Kelantan Dalam Melaksanakan Hukuman Sebat Rotan Terhadap Kesalahan Jenayah Syariah" (The Kelantan Experience in Implementing the Whipping Sentence for Shariah Criminal Offences) JURNAL SYARIAH, 12:1 [2004] 101-110
2. Siti Zubaidah Ismail “Wooing Whipping Sentence For Shariah Offenders” [2006] Shariah Law Reports, 35
The Fact and The Court’s Ruling of the Case
About a year ago, Kartika was detained by the Religious Enforcement Officers at Cherating Bay Lounge, Hotel Legend, Cherating, Kuantan in 11th July 2008 in a raid around Kuantan district to check on mUslim drinking intoxicated drinking. The raid was joined by the Royal Malaysian Police (PDRM), Kuantan Municipal officers and the District of Kuanatan Officers. During investigation at the premise, at about 11.40 p.m. Kartika was found drinking Tiger Beer. It was found that a jug and three glasses were in front of her.
She was charged at the Kuantan Lower Shariah Court on 15th July 2008 and was released ona RM1000 bail pending mention at the Shariah High Court where the case will be tried because it is within the High court jurisdiction. The first mention was scheduled on 21st October 2008 but the case was postponed to 1st December last year.
On the first day of December 2008, the charge was read and made understood to the accused (Kartika Sari). She understood what had been charged against her and she pleaded guilty. The accused also knew and undertood the nature and consequence of her guilty plea. With the plea, the Court was satisfied and subsequently convicted her with drinking intoxicated drink, an offence under section 136 The Administration of Islamic Law and Malay Custom Enactment 1982 (Amendment) 1987 which reads:
Sesiapa yang minum arak atau sebarang minuman yang memabukkan yang tidak boleh dikenakan hukuman hadd mengikut Hukum Syarak adalah bersalah atas suatu kesalahan dan boleh, apabila disabitkan, dikenakan hukuman denda tidak melebihi lima ribu ringgit atau penjara selama tempoh tidak melebihi tiga tahun atau kedua-duanya dan disebat enam kali.
The punishment was not pronounced yet by the Court. On 12th January 2009, the accused appointed a Syarie Counsel to mitigate on her behalf and the court decided to hear her mitigation on 4th May 2009. However, the Prosecution Officer applied to the court to submit a written submission as well as a proposed sanction. The Court then decided the new date which was 20th of July 2009.
In her mitigation plea, she requested not be imprisoned or caned and she DID ask for the maximum fine (now you should know why the court granted the maximum fine. It was her wish.). Imprisonment or caning will cost her job and the future will be uncertain. She would also be deprived from her family and daughters if she were to be sent to prison. The Court agreed with that and therefore imposed on her the RM5000 fine. After all, the imprisonment can alternate with fine.
As for the whipping, it is a mandatory sentence. The provision under section 136 as pointed above, uses the word “dan”(and) not “atau” (or) and therefore, the court had no choice. It is worth mentioning that drinking liquour is one of the hudud crime and the offence is punishable with 40 lashes (during Prophet’s time) or 80 lashes (during Saidina Umar r.a as a Caliph). The punishment is hopefully will deter others form committing the hudud crime as it it is the crime against Allah’s right. The punishment shows justice for all by not differentiating between male or female offender. This is justice, ladies and gentlemen and the Minister.
Subscribe to:
Posts (Atom)